Glasmozaïek
Alle voorwerpen zijn gemaakt van glasmozaïek.
Er zijn twee soorten glasmozaïek: glastegeltjes en smalti veneziani.
Glastegeltjes:
Hierbij wordt gebruik gemaakt van kleine glastegeltjes, meestal 2² cm, soms 1² cm, die verknipt worden tot kleinere vierkantjes of andere vormen die vereist zijn om een bepaald patroon te verkrijgen. De glasstukjes worden dicht tegen elkaar aangelegd en op een ondergrond gelijmd. Vervolgens wordt het werk gevoegd. Door het verwerken van Venetiaanse goudtegeltjes in verschillende kleuren ontstaan sprankelende en kleurrijke objecten.
Inspiratie voor bv. tafeltjes en schalen wordt gevonden in de decoratieve kunst van verschillende oude culturen, o.a. Egyptische, Griekse, Romeinse en islamitische patronen.
Daarnaast wordt er gezocht naar nieuwe vormen en toepassingen. Door iets toe te voegen aan bestaande voorwerpen of het samenvoegen ervan ontstaan heel nieuwe vormen. Wanneer deze vormen van glasmozaïek voorzien worden, ondergaan ze een complete metamorfose.
Smalti Veneziani:
Smalti zijn kleine steentjes gekleurd glas. Zij vormen de basis voor het klassieke Byzantijnse mozaïek, zoals dat te zien is in bv. Ravenna, Venetië etc.
Het glas wordt door de glasmakers volgens eeuwenoude recepten op kleur gebracht, en als een pizza gebakken. De kleur wordt niet alleen bepaald door de toegevoegde mineralen, maar ook door de temperatuur van de oven en de duur van het verhitten en afkoelen. Dit is een zeer arbeidsintensief proces, maar het levert prachtige kleuren op. De ‘pizza’ wordt in kleine steentjes gehakt, die weer verder gehakt (of eventueel verknipt) worden tot de stukjes waar uiteindelijk het mozaïek mee gemaakt wordt. De steentjes worden direct in het cement gedrukt, en het werk wordt niet gevoegd. Doordat het oppervlak van het glas gehakt is, is het onregelmatig. Hierdoor ontstaat een zeer levendig effect, omdat het licht steeds anders gereflecteerd wordt.
Smalti lenen zich bij uitstek voor het maken van klassieke patronen, maar worden ook veelvuldig toegepast voor modern werk.